Hoezo een strop voor Strijp S?

Strijp S tijdens lichtfestival Glow

Wat een tendentieuze berichtgeving over Trudo gisteren in het Eindhovens Dagblad. ‘Megastrop Trudo door Lichttoren’, kopte de krant op de voorpagina. Waarna het bericht vervolgde met: ‘De Eindhovense woningcorporatie Trudo heeft tot nu toe een verlies van 46,3 miljoen euro geleden op de commerciële projecten met het Klokgebouw op Strijp-S en de Lichttoren.’ Het nieuws stond in een brief van het toezichthoudende Centraal Fonds Volkshuisvesting

Dat viel slecht bij de ochtendkoffie. Ik heb een zwak voor zowel Strijp-S als de Lichttoren, zodat het me onaangenaam treft als het niet goed gaat met een van die projecten. Trudo heeft er haar nek ver voor uitgestoken en een kapitaal in geïnvesteerd. En nu zou die inleg zijn uitgedraaid op een

‘megastrop’ en zou de corporatie miljoenen hebben verspeeld?

Verder lezend stuitte ik al gauw op nuances. Die enorme verliezen blijken vooralsnog hoogst theoretisch te zijn. Als het Klokgebouw en de Lichttoren nú op de markt zouden komen, zou de opbrengst lager zijn dan de investering en zou er een negatief saldo resteren. Maar Trudo is helemaal niet van plan de markante gebouwen te verkopen, dus is er ook (nog) geen sprake van een megastrop. Waarmee er weinig overblijft van de larmoyante opening van het Eindhovens Dagblad.

Trudo en haar directeur Thom Aussems spelen zich vaak in de kijker van het ED. Zowel de corporatie als haar voorman houdt er onconventionele gewoontes op na. Ze lijken meer op te hebben met stadsplanning en het herbestemmen van industrieel erfgoed dan met het huisvesten van mensen met een smalle beurs. Zo stak de corporatie veel geld en energie in het ontwikkelen van arty hotels, een skatehal, muziekpodia. studio’s voor creatievelingen en kunstzinnige activiteiten. En haar directeur trok de aandacht met een onconventionele présence, een ruim bemeten salaris, een dito auto en een voorkeur voor lange, visionaire speeches. Er groeide een beeld van een woningbouwclub met een voorkeur voor riskante, branchevreemde avonturen en een egotrippende zakkenvuller als leidsman. En in dat beeld paste de jongste brief van het Centraal Fonds Volkshuisvesting mooi. Althans de korte samenvatting zonder de nuances.

Er is nog een andere nuance die er in dit verband toe doet. De herbestemming van de Lichttoren was de opmaat voor de renaissance van voormalig industriegebied Strijp S. En beide herontwikkelingen hebben enorm bijgedragen aan het veranderende imago van Eindhoven. Dat was nog niet zo lang geleden het wat sneue lelijke eendje onder de grote steden en heeft zich razendsnel opgewerkt tot dynamische voorloper, creatieve magneet en place to be. Zo’n transformatie, die al ‘het wonder van Eindhoven’ is genoemd, heeft voortrekkers nodig die een stad inspireren en op sleeptouw nemen. En Trudo heeft zich een van die voorlopers betoond. Zonder Trudo geen Strijp S en zonder Strijp S geen Eindhovens wonder. En dát zou nou eens écht een strop zijn geweest.