woensdag 29 april 2015

Dag, parkje


 In het parkje om de hoek passeerde ik vandaag een hele trits gevallen reuzen.

Het parkje wacht al jaren op herontwikkeling en dit voorjaar is het dan zover. Asfalt en sportvelden gaan plaatsmaken voor natuurlijk groen, dat het wat rommelige gebied parkachtiger zou maken. Op zichzelf goed nieuws. Maar kennelijk moeten daar een heleboel oude bomen voor wijken. Op de oevers van het riviertje de Gender, dat door het gebied heen stroomt, lagen her en der hun dikke stammen, even boven de grond afgezaagd. Treurige stronken met doorsnedes tot ruim een meter herinnerden aan de halve eeuw dat ze hier geduldig op vol formaat kwamen. 
 
Ik ken de redenen van de kap niet en wil ze ook niet kennen. Kenners zullen de oude bomen wel hebben beticht van afnemende vitaliteit, of omwaairisico’s, dat lees je wel eens. Of dat ze te dicht bij elkaar stonden zodat hun kruinen zich niet goed ontwikkelden, wat iets verschrikkelijks moet zijn. Er zijn conceptnota’s geschreven en daar is flink over vergaderd, met thermoskannen koffie erbij en flip-overs, en op een dag zijn er boomdoders verschenen met een hoop herrie en was het afgelopen met een halve eeuw boom zijn. Straks wordt er naast die stronken wel een nieuw boompje geplant en je zult zien: over een jaar of twintig is dat al een flinke jongen.

Ergens halverwege het park staat een bankje waar ik wel eens op neerstreek – ik kan bankjes slecht weerstaan. Daar zat je onder het lover van een stuk of acht grote bomen en liet het zich goed dagdromen. Nu bleken zes van de acht omgezaagd. Met hen was ook de charme van de plek vernietigd. Er was een mooie nota over gemaakt en goed over vergaderd, maar ik was een fijn stekkie armer.

Ik keek naar de verminkte voet van een van die gewezen bomen. Al die lentes dat hij duizenden nieuwe blaadjes baarde. Al die herfsten dat ze weer verkleurden en maar de bodem dwarrelden. Heel dat mooie heen en weer van een bomenleven. En dan zo’n zaag, die daar op een lelijke ochtend pardoes een eind aan maakt. Het park, dacht ik, wordt onherstelbaar herontwikkeld.

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten